کجا بودی وقتی که گریه کردم
از تو به آسمون گلایه کردم
کجا بودی وقتی کنار عکسات
شبا نشستم به هوای چشمات
کجا بودی تو لحظه ی نیازم
وقتی میخواستم دنیامو بسازم
کجا بودی ببینی من میسوزم
عین چشات سیاهه رنگ روزم
کجا بودی تشنه ی چشمات بودم
نبودی من عاشق دنیات بودم
کجا بودی وقتی دیوونت بودم
وقتی که بی قرار شونت بودم
کجا بودی وقتی چشام به در بود
ترانه هام شکایت سفر بود
نبودی پیش من بی ستاره
ترک می خورد دلم با یه اشاره
کجا بودی وقتی که مینوشتم
ترانه هام همه مال فرشته م
کجا بودی وقتی که پرپر شدم
سوختم و از غمت خاکستر شدم
کجا بودی ببینی فصل بهار
همه می گفتن تو گذاشتیم کنار
سرزنشای مردمو شنیدم
هرچی که باورت نمیشه دیدم
کنایه هاشونو به جون خریدم
نبود ستاره م شبا گریه چیدم
کجا بودی وقتی بهم خندیدن
رد شدن و همدیگه رو بوسیدن
کجا بودی ببینی خستگیمو
آب شدن شمعای زندگیمو
همه سراغ تو رو می گرفتن
زیر لبی یه چیزایی می گفتن
میخندیدم اما تنم میلرزید
کجا بودی وقتی چشام میترسید
کجا بودی وقتی سحر نداشتم
سیاهی بود از تو خبر نداشتم
کجا بودی وقتی که اشکام می ریخت
خون جای گریه از تو چشمام می ریخت
کجا بودی وقتی باید می موندی
غصه مو از لحن صدام می خوندی
کجا بودی نگام به در سفید شد
هرکی به جز من از تو ناامید شد
کجای بودی وقتی دعای داغم
میزد به سقف کوچیک اتاقم
کجا بودی وقتی صدات میکردم
به آسمون رسید صدای دردم
کجا بودی من از خودم گذشتم
هرجا بگی رو دنبال تو گشتم
کجا بودی ببینی آبروم مرد
اما به خاطر چشات قسم خورد
خنده واسه همیشه از لبام رفت
رسیدن از مرمر رویاهام رفت
کوچه ی انتظار رسید به بن بست
دلم می گفت اون سر وعده هاش هست
کجا بودی که از نفس افتادم
روزی یه بار زنده شدم جون دادم
وقتی که این بازیا رو میکردی
من میدونستم داری برمیگردی
پاهای خسته تو بذار رو چشمام
بگو که دیگه نمیذاری تنهام
بگو هنوز دوسم داری با منی
بگو محاله قلبمو بشکنی
کجا بودی ببینی بی ستاره م
ببینی جز تو کسی رو ندارم
غم نبودنت مث آتیشه
تو این دو خط ترانه جا نمیشه
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در تاريخ دو شنبه 5 فروردين 1392برچسب:کجا بودی,مریم حیدرزاده,اشعار مریم حیدرزاده, توسط بهمن
|